مپسند که جمعه ها را با اشتیاق آمدنت شروع کنیم و غروب سوت کور آن غم غریب واماندگی بر جانمان بنشیند.

مپسند نامت بر زبانمان باشد بر دلمان نه.

دود فراموشی روحمان را آزار می دهد یاریمان کن

ما دو پلک پنجره داریم رو به دریای انتظار،که این روزها با سیاه شدن کوچه هایمان خیس خیس می شوند.

انتظار آخرین بیت شعر بلند محرم است

و تو ای اتفاق بی تعبیر بیا و این شعر را به قافیه ای از هور تدبیر کن.

اللهم عجل لولیک الفرج

زمزمه های علی احمدی